تو نفس های منی در باران
تو نوای ضربانِ دلِ افسرده ی من خواهی شد
تو قشنگی
مثل گلبرگِ حـریر
مثل خوابِ دَمِ صبـح
تو سراسر عشقی
من تورا
دیده ام و می بینم در دل شیدائی خود
دل من جز دلِ تو یاد دلی نیست درین عریانی
چشم من مست نگاهِ مستت،
و به زیباییِ چشمانِ تو نیست
باورم کن که غریبم
من غریبم در آشوب دلِ آدم ها
تو کنارم بنشین
ای غزل
ای مثنـوی، ای شعـر بلنـد
ای شَمیمت همه زیباییِ ایام بهـار
تو نفس های منی در باران
تو نفس های منی
زیرِ تگرگِ پایـیـز
باورم کن ای گُل
در کنارم تو بمان